Namaste Ziekenhuis - Reisverslag uit Bangkok, Thailand van Theodorus Mokkink - WaarBenJij.nu Namaste Ziekenhuis - Reisverslag uit Bangkok, Thailand van Theodorus Mokkink - WaarBenJij.nu

Namaste Ziekenhuis

Door: Dorus

Blijf op de hoogte en volg Theodorus

03 December 2013 | Thailand, Bangkok

tja dat vooruitzicht van een wortelkanaalbehandeling hield me toch wel bezig.. Dit aangezien ik straks ergens aan een strand in God weet waar lig waarschijnlijk zonder goede tandheelkunde in de nabijheid.
Dus dan maar in Thailand! Via mn hostel een ziekenhuis aangeraden gekregen waar ik direct op af ben gegaan. Niet normaal hoe luxe het eruit zag. Een gigantisch gebouw, van binnen strak wit en uit marmer opgetrokken. Een ontvangsthal van heb ik jou daar. Bodes/zusters all over the place, allemaal strak in pak. Perfect gesproken Engels, iets waarvan het niveau me in Thailand over het algemeen toch wat tegenvalt... Ik kon de volgende dag direct terecht. Dat was wel een goede reden voor een feestje. Niet dat je daar hier een reden voor nodig hebt, maar meer het feit dat het vooruizicht zou zijn dat ik wel een paar dagen last zou hebben en niet zo veel zou kunnen. Dus; met zn zessen in een tuk-tuk. Past prima, hardstikke gezellig. Op naar Khoa San Road (de toeristische straat van bangkok) En er werd gefeest! Het bier en de cocktails vloeide rijkelijk.
Heerlijke sfeer, leuke mensen, geweldige muziek.. Wat wil je nog meer. Die avond voor het eerst in mijn leven schorpioen, op een stokje, gegeten. Best goed te eten eigenlijk. Je proeft eigenlijk meer zout dan daadwerkelijk schorpioen (die zelf uitgehold is) Die avond ook nog paar insecten gegeten (why not) en die smaakte ook best prima.
Dan de ladieboys.. tja het is een cliche maarje ontkomt er hier niet aan. Bloedmooie vrouwen met een 'verrassing' Links en rechts zie je dan ineens een adamsappel voorbij komen en dan is het toch net ff wat anders. Ik dacht dat de adamsappel een veilig uitgangspunt was, blijkt dat ze die tegenwoordig ook weg kunnen halen. Je moet je richten op de handen.. die lijken soms inderdaad best groot voor vrouwenhanden. Met wat vrienden hadden we al bedacht dat we gewoon een hi-5 zouden geven om zeker te zijn...

Na een goed avondje in BKK dan toch echt naar het ziekenhuis. De inrichting van de tandarts was best vertrouwd. Geen vage instrumten die ik nog nooit eerder had gezien. Een zeer vriendelijk en zorgzame, welbesproken tandarts die me te hulp stond. Een xray later was er goed nieuws! Ik hoefde geen wortelkanaalbehandeling! Het gat was niet extreem diep. Er kwamen wel 2 kleine gaatjes bij maar ik was allang bij. Even wat verdoving en hop aan het boren.. Ohhhh shit verdoving! Ik was dus even vergeten dat de laatste keer dat ik dat had gehad, jaren geleden, ik daar niet al te goed op reageerde. Sindsdien zijn mijn tandartsbezoeken zonder verdoving wanneer er geboord moet worden. Dit is zon automatisme voor me dat ik vergat dat dit normaal best gebruikelijk is. Deze keer reageerde ik er best heftig op, geen idee waar het nu precies aan lag. Ik was vlak voor het bezoek toch wel een beetje nerveus over het hele gebeuren. Goed lig je dus in de tandartsstoel. Je voelt het bloedwegtrekken. je spieren beginnen aan te spannen, er ontstaat een druk op je borst. Op deze manier had ik het niet eerder meegemaakt. Wat een geluk dat ik al in een ziekenhuis was. Binnen no-time waren er 4 of 5 mensen in de ruimte die zich over me ontfermde. Mijn tandarts vertrouwde het niet helemaal en stuurde me door naar de Intensive Care. Lig je dan op zon ziekenhuis bed, beetje naar het nog steeds indrukwekkende plafond te staren, terwijl je wordt voortgeduwd. Uiteindelijk heb ik een uur op de IC gelegen waarna het op zich wel weer goed ging met me. Ik heb mijn tanden alsnog laten boren, voelde beste prima en de verdoving had ik nu toch al.
Eenmaal buiten ergens een noodlesoepje gescoord. Was best een goede keus, viel prima naar binnen te werken. Dit ondanks de linkerhelft van mn mond die verdoofd was. Op mijn weg terug naar het hostel hoorde ik wat goede livemuziek. Zoals wel vaker, waarom niet?!, bleek ik aangekomen op een straatfeestje. Dit ter ere van de lokale chapter van de Hells Angels die hun 17-jarig jubileum vierde. Prachtige motoren, gasten in Apache shirts en outfits. Best goede muziek, en zeer relaxte mensen. Echt begrijpbaar communiceren zat er niet in maar dat weerhield ons er niet van enorm te geniten. Hoe vet om op deze manier met de Thai in contact te komen!

Ondertussen wordt het steeds rumoeriger in Thailand. Laatste bericht is dat de demonstranten vandaag het hoofdpolitiekantoor willen gaan bestormen. Dit uit onvrede met hun repressieve rol in de huidige situatie.
Ik merk er weinig van, maar je merkt wel dat er een verhoogd staat van alertheid is, van met name politie. Het leger, wat ook een belangrijke rol speelt in de recente politieke geschiedenis, lijkt zich vooralsnog rustig te houden. Ik ga morgen naar het zuiden, de eilanden tegemoet!

  • 03 December 2013 - 08:11

    Madelon:

    Wow je maakt echt hele toffe dingen mee! Mooie avonturen :)
    Fijn ook om te lezen dat je tandartsbezoek ondanks de nare verdoving goed is verlopen. Hopelijk is het in t zuiden wat rustiger en heb je niet zoveel last van de demonstraties!
    Blijven genieten!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Thailand, Bangkok

Theodorus

Actief sinds 19 Sept. 2013
Verslag gelezen: 423
Totaal aantal bezoekers 21187

Voorgaande reizen:

17 December 2023 - 07 Februari 2024

Vamos a Ecuador!

28 Februari 2022 - 27 Maart 2022

Pelgrimage in Ireland

11 Januari 2018 - 11 Juli 2018

My Greek adventure

19 September 2013 - 02 April 2014

Namaste Dorus

Landen bezocht: